Hartpatiënt

Behalve borstkankerpatiënt ben ik sinds gisteren ook hartpatiënt.

Gisteren heb ik een bezoek gebracht aan de cardioloog omdat het ECG steeds maar een afwijkend beeld liet zien. Ook het kleine infarct van januari 2015 werd hierbij meegenomen.

De afwijking op het ecg heet een compleet linker bundeltakblok. Voor de geïnteresseerde hier wat meer info: https://www.salusi.nl/bundeltakblok-oorzaken-oplossingen

Het was de vraag of deze geleidingsstoornis ervoor gezorgd heeft dat mijn hart slechter pompt.

Na verder onderzoek bleek inderdaad de pompfunctie van het hart onvoldoende te zijn. Ejectiefractie van 40%. Dit hoort rond de 60-70% te zijn  
http://hartfalenderwijs.nl/ejectiefractie.htm 

De cardioloog deed er niet paniekerig over, vond de functie van mijn hart niet goed, maar gaf het nog wel de definitie 'redelijk'. Zo ziet mijn ecg eruit:

Het blijkt dat de linkerhelft van mijn hart bijna niet meer mee pompt. Hierdoor is de rechterhelft vergroot en moet het hart teveel pompen. Vandaar mijn hoge hartslag, het opgejaagde gevoel, de kortademigheid, duizeligheid en de vermoeidheid. Hij denkt dat de oorzaak van dit probleem ligt aan de chemo die ik in 2007 heb gehad. In deze TAC kuur zat onder andere het middel Adriamycine, welke vaak voor hartproblemen zorgt. 

Hij vond het noodzakelijk om een beter onderzoek te doen in het Erasmus MC centrum locatie. Daar hebben ze betere apparatuur om deze afwijking goed in beeld te krijgen en te documenteren.

Ik kreeg een ace-remmer voorgeschreven. Omdat ik al een lage bloeddruk heb zou mijn duizeligheid wel wat erger kunnen worden, maar dit middel moet er uiteindelijk voor zorgen dat de pompfunctie verbetert. Ik vroeg aan de cardioloog of hij dacht dat ik wel met de Xeloda door kon gaan. Hij bekeek zijn computerscherm en zei: " lijkt me geen probleem". Xeloda heeft weinig effect op het hart.

Met een redelijk rustig gevoel ging ik naar huis. 

Mijn chemopillen had ik al klaargelegd in de veronderstelling dat ik door mocht gaan. Het werd tenslotte weer tijd om iets tegen die kanker te doen. Ben nu al weer weken zonder behandeling.

Vandaag had ik een telefonische afspraak met mijn oncoloog. Ze zei direct dat ze het geen goed idee vond om door te gaan met de chemo. Ze had deze uitslag van de cardioloog niet verwacht. Ze wil eerst dat het beter gaat met mijn hart en daarna zou ze mijn casus willen bespreken met haar collega's. 

Toen ik zei dat ik het maar eng vond dat de kanker nu niet behandeld word, zei ze: tja, het is het een of het ander, anders stopt je hart, dat is ook niet wat we willen! 

Duidelijke taal! Hoe nu verder? 

Eerst afwachten of de ace-remmer zal gaan werken. Wellicht dat het even gaat duren voordat ik de juiste medicatie te pakken heb. Het kan dat ik er hele vervelende bijwerkingen van ga krijgen of dat het niet afdoende helpt. Ook de vervolgonderzoeken moeten we afwachten.

Maar....Voorlopig geen chemo! 

Ik moet dit ook weer een plekje gaan geven en accepteren wat er is.

Maar vooral accepteren wat er niet meer is, namelijk: gezondheid! 

Als je 'gewoon' gezond bent denk je daar helemaal niet over na. Je doet 'gewoon' alles zonder erbij na te denken. Heel 'gewoon'....totdat je ziek word, dan besef je pas wat gezondheid is en hoe bijzonder dat is! Dat je 'gewoon' kunt leven, zonder angst voor de dood, zonder beperkingen...

Ik voel me een beetje murm geslagen. Ik ben 'gewoon' moe, moe van alles! 

Tot later!