Dieptepuntjes.....

Gisterenmiddag was toch wel het dieptepuntje uit mijn kanker-carrière. Ik had erge pijn in mijn linkerbovenbeen en was ongelofelijk moe, beetje misselijk op de achtergrond, voelde me helemaal niet lekker. Ik ben bijna altijd misselijk, dus besteedde ik er verder weinig aandacht aan.

Ik heb al dagen trek in nectarines, bij de plus hadden ze vorige week zulke lekkere sappige....

Dus, ik ging met de auto naar het dorp om die overheerlijke nectarines te gaan halen. Helaas waren alle nectarines uitverkocht. Jammer....ik kocht nog wat verse broodjes voor tussen de middag en haastte me naar de kassa. Ik voelde me niet lekker en hoopte al dat het niet te druk zou zijn bij de zelfs-scan kassa. Op weg er naar toe voelde ik me ineens helemaal niet lekker, het water liep m'n mond in en voordat ik het kon voorkomen begon ik me daar te braken! Zo, tjakka, bijna in de borrelnootjes (waar ik net langs liep). Direct kwam er winkelpersoneel naar me toe. "gaat het mevrouw?"  "Jaja...het gaat wel weer, geloof ik.....! Nog geen seconde later kwam er een jongen aanlopen met zo'n vloerapparaat. Hiermee werd de viezigheid opgeruimd. Het schaamrood stond op mijn kaken. Ik kon wel door de grond zakken van schaamte.... ik legde nog uit dat ik ernstig ziek was, het kwam ineens opzetten, ik voel me wel weer oké, joh! (niet, dus). Met de broodjes in mijn hand strompelde ik naar de parkeergarage waar mijn auto stond. Ook in de auto voelde ik me werkelijk hondsberoerd! Hoe ik thuis gekomen ben weet ik niet meer....ik weet nog wel dat ik als een speer mijn bed ben ingedoken en heel de verdere middag was ik ziek, koorts, slapen, kotsen, diarree...Jezus wat voelde ik me ziek...

De afgelopen nacht heb ik goed geslapen. Eindelijk weer eens een goede nacht gemaakt....

Om 13.30u schrok ik vandaag wakker! Ik dacht eerst nog even dat het 3.30u was, maar het was echt al middag! Ik schrok! Wij (mijn zussen en schoonzus) hebben een groepsapp waar we iedere morgen even wat leuks opzetten. Een soort controle voor mij, ben tenslotte ook maar alleen thuis. Ik dacht gelijk: "ohjee, ze zullen wel ongerust zijn en pakte mijn telefoon" 

Eenmaal bij mijn positieven gekomen zag ik dat er in de gropesapp gewoon een berichtje van mij (van vandaag) stond, gepost om 10.00u. Ik zag ook een leeg bordje naast mijn bed staan, en een lege mok. Huh....die stonden daar gisterenavond niet! Ik loop naar beneden om de hond te laten plassen, ze zal vast wel hoge nood hebben. Beneden zie ik dat de tuindeur wagenwijd open staat.

Huh....ik heb dus vanmorgen, de hond laten plassen, ik heb mijn ontbijt klaargemaakt en opgegeten, een berichtje in de groepsapp gezet, een kopje thee gezet en alles opgegeten en gedronken...en ik weet er niks meer van! Niks! Helemaal niks....het is één groot zwart gat! En dat vind ik dus eng! Super eng! Dat ik zomaar in slaap kan vallen en dat ik niks meer weet van wat ik hiervoor heb gedaan....als dit maar geen slecht bericht betekent voor de hersen-MRI die ik moet laten maken op 18 oktober. 

Morgenochtend maar even de huisarts bellen, wellicht kan hij nog tips geven.... ik word er zo langzamerhand moedeloos van....