Onverwachts goed nieuws!

Om half twee vanmiddag liep ik gespannen de spreekkamer binnen van mijn oncoloog. De uren ervoor had ik me van alles in mijn hoofd gehaald. Het was gelukkig niet druk in de wachtkamer. Dat wachten vind ik altijd vreselijk als je een uitslag gaat krijgen. Diversen scenario's passeerde de revu.

Binnen gekomen in de spreekkamer ging ik zitten en hij zei gelijk: "alles is stabiel". Wat?, wat zeg je nou, alles is stabiel? Ik pakte direct de uitslag van de ct-scan van april erbij. (Die had ik meegenomen om alles goed te kunnen vergelijken) Die liet namelijk niet veel goeds zien....ik ging voorover hangen over het buro van de dokter om eens goed op het scherm naar de CT-scan van eergisteren te kijken. 
Alle tumoren die mij angst in boezemden, met name in mijn lever, heb ik tot op de millimeter bekeken en vergeleken met de vorige scan. Er is geen verschil. Ze zitten er nog allemaal, maar ze zijn niet gegroeid! Als conclusie stond er: geen progressie van de ziekte!

Dit was het beste bericht wat ik kon krijgen. Ik heb gelijk voorgesteld om pas over drie maanden weer af te spreken. Even drie maanden niks! Ik ben er zó aan toe! 

Uit het bloedbeeld komt naar voren dat de chemo nog steeds in mijn lichaam zit. En nog steeds zorgt voor een beenmergdepressie. Maar ik kan dit proces van genezen niet zelf beïnvloeden. Daarom groeien mijn haren ook niet. Ik moet geduld hebben. Het duurt nu eenmaal langer dan normaal. Wat een troep die chemo, maar naar alle waarschijnlijkheid heeft die anderhalve chemo er wel voor gezorgd dat de kanker op dit moment stabiel is. 

Ik ben blij! Heel blij! Ik had dit niet verwacht. Iedere keer verwacht je dat je écht slecht nieuws te horen krijgt. Het is zó dubbel en verwarrend. Zo praat je op de afdeling van het ziekenhuis over de
slechte prognose die hangt aan de levermetastasen. Er werd een termijn genoemd van 6-12 maanden. En zo hoor je dat de metastasen niet zijn gegroeid, wat betekent dat ik nog even door mag!

Wat is die kanker toch verdomde onvoorspelbaar! Maar voor nu is het even rust....

Mijn Hb is na de bloedtransfusie omhoog gegaan naar 6,9. Niet al te hoog, maar mijn lichaam moet nog flink gaan herstellen van de chemo de komende tijd....