stiller dan slapen
Mijn avond gaat vallen
’t wordt stil om me heen
Straks moet ik vallen
En laat jullie alleen
Vergeving voor fouten en
Voor wat er mis is gegaan
Maar kom in mijn nacht
Dicht om mij heen staan
De tranen in mijn ogen
Doen niet zo’n zeer
Als jullie mij troosten
voor de laatste keer
In goed overleg met mijn familie, heb ik besloten om op 14 februari as. mijn leven te laten beëindigen. Valentijnsdag, de dag van de liefde. De liefde voor het leven, die me heeft doen besluiten deze keuze en op deze dag te maken. Een onmenselijke keuze, maar het gaat echt niet meer. Ik had graag nog langer gebleven. Mijn geest wil nog graag verder, maar mijn lichaam is op!
Ik wil iedereen bedanken, die een stuk(je) van mijn leven is geweest.
Jullie waren fantastisch. Ieder op zijn/haar eigen, unieke manier.
Jullie hebben mijn leven gemaakt zoals die was!
Tot die tijd wil ik liever geen bezoek meer ontvangen. Het kost me erg veel energie om te praten. Bovendien wil ik rustig afscheid kunnen nemen van mijn familie.
Ik wens jullie heel veel mooie momenten. Leef! Maak herinneringen met elkaar, hou van elkaar, droom met elkaar, het gaat jullie goed!
Maar ik wens jullie vooral heel veel liefde!
Veel liefs, Mandy
